دف و نی در مراسم سوگواری
اندوه، حسی عمیق و نیازمند بیانی شایسته است. وقتی قلب از غمی بزرگ لبریز می‌شود، به دنبال زبانی می‌گردد تا سنگینی درون را فریاد کند. در فرهنگ ما، سوگواری برای بزرگان دین، به ویژه در ایام محرم و اربعین، همیشه با آیین‌هایی همراه بوده که به این اندوه جهت و عمق معنوی بخشیده‌اند. اما سوال اینجاست: زبان امروز ما برای بیان این حزن مقدس چیست؟ چگونه می‌توان مراسمی برگزار کرد که هم شأن و جایگاه صاحب عزا را حفظ کند و هم دل‌های شرکت‌کنندگان را به سرچشمه معنویت متصل نماید؟
متأسفانه گاهی شاهد استفاده از موسیقی‌ها و نواهایی در مراسم‌های سوگواری هستیم که نه تنها با فضای معنوی همخوانی ندارند، بلکه تمرکز و حضور قلب را از بین می‌برند. در این مقاله از مجله تفریحی آوا، می‌خواهیم از یک جایگزین اصیل، عرفانی و بی‌نهایت تأثیرگذار صحبت کنیم: هم‌نوایی حزن‌انگیز «دف و نی». بیایید ببینیم چگونه این دو ساز باستانی می‌توانند اندوه را به یک تجربه روحانی عمیق تبدیل کنند.
هنر و معنویت در سوگ: کاربرد حزن انگیز «دف و نی» در مراسم اربعین
- ۱ بازديد
- ۰ ۰
- ۰ نظر